Hier heeft de orografische configuratie in de loop van de millennia de gemakkelijkste doorgang achtergelaten om de zogenaamde ‘zoutweg’ te verbinden: de uitlaat naar de zee door het Genuese achterland, dat altijd een ideale brug is geweest tussen het westelijke uiteinde van de Po-vallei en de zee. . Het Piemontese Apennijnengebied is historisch gezien een transitzone; de valleien die naar de waterscheiding met Ligurië stijgen, hebben bijna allemaal min of meer directe uitlaten naar het Genuese achterland.
Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.
Van de prehistorie tot nu heeft deze toestand een diepgaande invloed gehad op de sociale, economische en culturele ontwikkeling van het gebied; gekoloniseerd door populaties van Ligurische afkomst (de Piemontese Alpengebieden waren in plaats daarvan de nederzettingen van Keltische volkeren), herhaaldelijk onderworpen aan de benaming van Genuese heren, heeft het Piemontese Apennijnen gebied altijd solide commerciële betrekkingen onderhouden met het nabijgelegen Ligurië en heeft het geleden de invloed.
Zo heeft het gebied het element van cohesie gevonden, wat gebruikelijk is bij het eerste deel van de noordelijke Apennijnen, waarvan het begin conventioneel ligt in de “Bocchetta di Altare” (of vanaf de nabijgelegen Passo di Cadibona), in de Het achterland van Savona, punt waar de ketting samenkomt met de Alpen Het einde van de noordelijke Apennijnen is in plaats daarvan bij de “Passo della Cisa”, een verbindingspunt tussen La Spezia en Parma, waar het stuk van de Toscaans-Emiliaanse Apennijnen begint.
